Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na zapytanie prasowe potwierdziło, że nie prowadzi prac mających na celu dalsze przedłużanie zawieszenia poboru podatku od sprzedaży detalicznej.

Podatek ten, wprowadzony na mocy ustawy uchwalonej 6 lipca 2016 r., którego pobieranie było kilkukrotnie odraczane w związku ze sporem sądowym pomiędzy Polską i Komisją Europejską dotyczącym prawidłowości zasad jego pobierania w świetle reguł UE dotyczących wspólnego rynku, zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2021 r.

Poniżej przedstawiamy najistotniejsze informacje dotyczące podatku od sprzedaży detalicznej.

Podatnicy, przedmiot i stawki podatku

Podatnikami zobowiązanymi do odprowadzania podatku będą sprzedawcy detaliczni. Przedmiotem opodatkowania będzie przychód ze sprzedaży detalicznej.

Ustawa definiuje sprzedaż detaliczną jako dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy o prawach konsumenta), także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Obowiązek podatkowy powstawał będzie z chwilą osiągnięcia w danym miesiącu przychodu przekraczającego 17 mln zł i będzie dotyczył przychodu powyżej tej kwoty, osiągniętego od tej chwili do końca miesiąca.

Podstawę opodatkowania stanowić będzie osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17  mln zł.

Stawki podatku wyniosą:

• 0,8 proc. podstawy opodatkowania – w części, w jakiej podstawa opodatkowania nie przekracza kwoty 170 mln zł;
• 1,4 proc nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę 170 mln zł – w części, w jakiej podstawa opodatkowania przekracza kwotę 170 mln zł.

Tryb poboru podatku

Podatnicy podatku od sprzedaży detalicznej będą obowiązani, bez wezwania właściwego organu podatkowego:

• składać właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe o wysokości podatku, sporządzone według ustalonego wzoru;
• obliczać i wpłacać podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego podatek dotyczy.

Sprzedawcy detaliczni, których miesięczny przychód ze sprzedaży detalicznej nie przekracza kwoty 17 mln zł, nie będą składać deklaracji podatkowej o wysokości podatku.

Spór pomiędzy Polską i Komisją Europejską

Komisja Europejska w wydanej w 2017 r. decyzji uznała uchwalone przez Polskę przepisy o podatku od sprzedaży detalicznej za niezgodne ze wspólnym rynkiem z racji tego, że stanowią one zdaniem Komisji niedozwoloną pomoc państwa dla mniejszych przedsiębiorstw, w mniejszym stopniu obciążonych tym podatkiem. Komisja argumentowała, że ich wprowadzenie powoduje przyznanie niedozwolonej korzyści „zbyt nisko opodatkowanym” małym przedsiębiorstwom, przez co należy uznać je za pomoc państwa.

Podobne stanowisko Komisja wyraziła w stosunku do węgierskiego podatku od reklam dla największych firm. Oba kraje zakwestionowały decyzje Komisji przed Sądem Unii Europejskiej.

Sąd UE w wyroku z dnia 16 maja 2019 r. (w połączonych sprawach T 836/16 i T 624/17) uwzględnił skargi i stwierdził nieważność decyzji Komisji. Komisja zaskarżyła jednak ten wyrok, w wyniku czego sprawa trafiła do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Rzecznik Generalny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Juliane Kokott w opinii wydanej 15 października 2020 r. uznała, że polski podatek od sprzedaży detalicznej nie narusza prawa Unii Europejskiej i zaproponowała, aby Trybunał oddalił skargę Komisji Europejskiej od wyroku Sądu UE.

Rzecznik w swojej opinii podkreśliła, że w ostatnim czasie w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej popiera stanowisko, zgodnie z którym opodatkowanie progresywne może być powiązane z obrotem, ponieważ: „kwota obrotu stanowi neutralne kryterium odróżniające, a także istotny wskaźnik zdolności płatniczej podatników”. Podobnie jest w  przypadku pomocy państwa. Zdaniem Rzecznik w sytuacji braku uregulowań unijnych w tej dziedzinie, państwom członkowskim pozostawione są kompetencje do określania podstaw opodatkowania oraz rozkładania obciążenia podatkowego między różne czynniki produkcji i różne sektory gospodarki.

Wyrok Trybunału w tej sprawie zostanie wydany prawdopodobnie na początku 2021 r.